Świadczenie pielęgnacyjne i zasiłek pielęgnacyjny to świadczenia rodzinne udzielane przez Ministerstwo Rodziny i Polityki Społecznej. Różnią się przede wszystkim kręgiem osób, które są uprawnione do ich otrzymywania, jak również poszczególnymi warunkami finansowymi. Aby poznać szczegółowe różnice między obu świadczeniami, przeczytaj poniższy artykuł.
To musisz wiedzieć o świadczeniu pielęgnacyjnym
O tym, komu należy się dodatek pielęgnacyjny, decyduje ustawa o świadczeniach rodzinnych. Zgodnie z jej treścią, osobą uprawnioną do skorzystania ze świadczenia pielęgnacyjnego jest matka lub ojciec, opiekun faktyczny dziecka, osoba będąca rodziną zastępczą lub każda inna osoba, na której ciąży obowiązek alimentacyjny, jeśli rezygnują z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej z powodu pełnienia stałej opieki nad osobą niepełnosprawną. Świadczenie pielęgnacyjne przysługuje, jeśli niepełnosprawność osoby wymagającej opieki powstała nie później niż do ukończenia 18. roku życia albo w trakcie nauki w szkole lub szkole wyższej, jednak nie później niż do ukończenia 25. roku życia. Kwota tego świadczenia wynosi 2 458 zł miesięcznie. Przyznanie prawa do świadczenia opiekuńczego nie jest uwarunkowane kryterium dochodowym.
Zasiłek pielęgnacyjny – ile wynosi, komu przysługuje?
Zasiłek pielęgnacyjny jest przyznawany na pokrycie wydatków poniesionych z racji zapewnienia opieki i pomocy innej osoby w związku z niezdolnością do samodzielnej egzystencji i wynosi 215,84 zł miesięcznie. Przysługuje niepełnosprawnemu dziecku oraz osobom:
- które ukończyły 75 lat,
- niepełnosprawnym poniżej 16. roku życia, jeśli legitymują się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności lub stopniu umiarkowanym – ale w tym przypadku tylko jeśli niepełnosprawność powstała przed ukończeniem 21 lat.
